Maandag 17 april 2006 – Wandelen te Mozet (Namur)

De Kerk in Faulx-les-Tombes

Een tapijt van bosanemonen

Het kasteel van Faulx-les-Tombes

Op zoek naar de beste doorgang...

Les Sangliers du Samson (NA 017) – Wandelen in de vallei van de Samson.
Een verplaatsing naar de provincie Namen dan moet er vroeger vertrokken worden. Voor de Kesselaars was dat om 10:00 uur op het Baron de Becker Remyplein. Enkele anderen vertrokken van thuis uit op ongeveer hetzelfde tijdstip.
Een rit over de gewestweg van Leuven naar Namen tot in Champion en daar even over de A411 tot afrit 16 en even later zijn wij Mozet. Klein Ardens dorpje tussen Namen en Andenne net buiten de vallei van de Maas.
Een heel andere sfeer dan op de Vlaamse wandelingen. Rustiger, minder volk maar toch alle faciliteiten van inschrijven, controleposten, broodje met, stukje taart en … onze Belgische Bieren. Wij waren met dertien: Chris & Daniele, Jeannine, Jean & Jeanneke, José & Lutgarde, Marcel & Marie-Jeanne, Martin & Jacqueline, Michel & Olga. Tof voor zo een verre verplaatsing.
Iedereen samen weg voor een wandeling van 12 km. Eerst over een stuk verharde weg en bergaf. Dan de velden in en wij hadden kunnen verwachten: MODDER!!! Had het in de omgeving van Leuven wat geregend, hier had het weerbericht altijd regen voorspeld tijdens de afgelopen week. Het werden dan ook voorzichtige kilometers. Uitkijken voor wat droge (?) plekjes en hoe je voeten neer te zetten om niet onderuit te gaan in de vettige modder.
De wandeling op zich was mooi en heuvelachtig. Vlakke stukken kwamen slechts voor enkele tientallen meter voor de rest was of bergop of bergaf. Wat nu het gemakkelijks gaat is nooit uit te maken. Met de slijkerige bodem worden de beenspieren, kniegewrichten, heupen en zelfs de onderrug extra zwaar op de proef gesteld. Geen tocht voor mietjes dus en toch hadden wij een ouderdomsdeken van 74 jaar bij ons. Proficiat Jean, en de wat jongere Jeanneke, en Jeannine, en … ja eigenlijk iedereen. In Faulx-les-Tombes genoten wij van het silhouet van het kasteel boven op een hoge heuvel, van de kerk in het midden van het dorp en van een welkome verfrissing en een hapje.
Dan maar weer op pad. Een streepje zon en een druppel regen. Verder grijs maar aangenaam weer en de mooie omgeving. Onze longen vulden zich met de heerlijke lucht (en de boerengeuren) en ons bloed werd heftig rondgepompt. Toch konden wij genieten van de prachtige tapijten van bosanemonen, hellingen met helleborus en hier en daar wat sleutelbloemen. Het bos leeft. Waar de bloemen niet gedijen blijven de mossen in diverse variaties ons nog verbazen. Ook het bladerdek begint te ontluiken. Vrij laat voor het seizoen, maar het heeft ook lang koud geweest.
Na nog een stop in Goyet waren wij snel terug aan het vertrek. Bijna doorgelopen om ook nog de 6 kilometer te wandelen, maar onze doorwinterde wandeltocht-wandelaars wisten hoe de wegmarkeringen te ontcijferen.
Al bij al een vermoeiende maar mooie wandeling. De modder maakte het extra moeilijk, maar dat heeft ons alleen laten voelen wat een goede tocht moet zijn.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

ATB De Natuurvrienden bestaat 75 jaar in Kessel-Lo

Afbeelding
ATB 75 jaar Het is niet mijn gewoonte om lange redevoeringen te houden, maar bij een verjaardag zoals deze is een woordje wel op zijn plaats. Onze club bestaat 75 jaar, dit wil zeggen dat in Kessel-Lo in 1937 een afdeling van ATB De Natuurvrienden werd opgericht. Arbeiders Toeristen Bond De Natuurvrienden ontstond als een vzw op 27 oktober 1927 in Antwerpen en hun statuten werden gepubliceerd in de Bijlagen tot het Belgisch Staatsblad van 11 januari 1930. Zelf was en is deze vzw aangesloten bij het Internationaal Touristenverein “Die NaturFreunde” dat zelf het levenslicht zag in 1895. Bij het 50 jarig bestaan van onze vereniging in 1987 werden 2 boekjes samengesteld door de toenmalige besturen van de afdelingen Kessel-Lo en Leuven waaruit wij de geschiedenis bijna dag per dag kunnen herlezen. Het is geenszins de bedoeling om alles hier te gaan hervertellen, want dan gaan wij niet veel meer moeten eten. Eigenlijk zou dat ook maar een vervelende bedoening zijn. De Natuur
Meer lezen

Meerdaal: een woud met een verleden

Afbeelding
Zondag 14 januari 2007 Wandelaars overschrijden de taalgrens Bergstijgers nodigden ons uit op hun eerste activiteit van het nieuwe jaar. Met 15 leden gingen wij op hun verzoek in en begonnen aan een wandeling van 7,5 km in het Meerdaalwoud.Dat dit bos met een oppervlakte van nagenoeg 1900ha (samen met het Heverleebos) een van de grootste bosgebieden van Vlaanderen is wisten wij maar al te goed. De voornaamste boomsoorten die hier voorkomen zijn: de inlandse eik, beuk, es, esdoorn, berk en grove den. En de topografische hoogte schommelt tussen de 55 en 107,5 meter. Met een plaatselijke gids kan je dan nog wel wat legendes en saga beluisteren. Meestal is dat de kennis die je opdoet van een bos en dat was ook zowat hetgeen wij wisten van het bos uit de omgeving.Wat wij bijleerden was dat vlak bij de parking aan de Weertse dreef het op één na hoogste punt van het bos zich 102,5 meter boven zeeniveau verheft en eigenlijk een historische plaats is. Op deze Tomberg werd ooit recht gesproken.
Meer lezen

Zondag 12 maart 2006 – Holsbeek.

Afbeelding
Met Michel op Stap. De afspraak was gemaakt voor 13:00 uur aan de Sportschuur te Holsbeek. Na wat (een minuutje?) wachten kwamen er uiteindelijk 17 deelnemers voor deze wandeling opdagen. Een mooi resultaat voor een “eigen” wandeling. Het weer zat dan ook bijzonder goed mee. Enkele graden boven het vriespunt en een windje dat uit oostelijke richting woei. Verder stralende zon met heel weinig sluierwolken. Uitstekend wandelweer dus. Michel nam deze groep op sleeptouw en sloeg vrij snel een heel smal paadje tussen de woningen in. Vanaf dan was het uitkijken of wij in het natuurgebied van “Natuur Punt” geen verboden terrein gingen betreden. Als het rumoer van het verkeer beter weggefilterd kon worden zou het hier een echt stiltegebied kunnen genoemd worden. Er is echter altijd wel een boerenhof of een reeks woningen die zorgen dat wij blijven onthouden dat wij hier in een dichtbevolkt gebied rondlopen. Buiten het natuurgebied met de nodige drassigheid en poelen zijn het de weilanden en wa
Meer lezen